На днях на сайте экспертного сообщества Беларуси «Наше Мнение» было опубликовано мнение автора о том, что эффект «заезженной пластинки» может продолжаться еще очень долго. Краткая суть публикации
Пора бы уже двигаться вперед – и в области технологий, и особенно – в области организации работы на земле.
в сегодняшнем мире важно располагать скорее рынками сбыта, чем заводом– особенно если этот завод сохранен как советское наследство
Согласно выводам экспертов, самые коррумпированные в Беларуси – это президентская администрация и «вертикаль». В начале этой эпохальной битвы, по меньшей мере, президентская администрация не была коррумпирована. А теперь весь аппарат государства охвачен коррупцией
А теперь давайте проанализируем факты:
ТАК(!!!) попробуй двинься?
“І зусім невядома, ці удалося б Міхаілу Шрубу адбіцца ад нападкаў Пятра Савіцкага (старшыні Жыткавіцкага райвыканкама) і яго паплечнікаў, калі б не маральная падтрымка землякоў аднавяскоўцаў.
…Іх актыўную падтрымку ў поўнай меры ён адчуў на пачатку лютага 2002 года, падчас правядзення справаздачнага сходу калгаса “Шлях да камунізма”, на які быў запрошаны і М. Шруб. На сходзе разглядалася лёсавызначальнае для калектыўнай гаспадаркі і вёскі Хільчыцы пытанне: як жыць далей?
Старшыня калгаса Валянціна Маркевіч прапанаваў рэфармаваць калгас у вытворчыя кааператывы. Калгаснікі ж пасля выступлення Міхаіла Шруба дружна выказаліся за тое, каб далучыцца да фермера і пачаць працаваць далей пад ягоным кіраўніцтвам.
Аднак гэтым спадзяванням не наканавана было спраўдзіцца. На наступным агульным сходзе “за” далучэнне калгаса да фемерская гаспадаркі Шруба прагаласавала 284 калгаснікі і толькі адзі быў “супраць”. З улікам вынікаў галасання вяскоўцы распусцілі праўленне калгаса і прагаласавалі за тое, КАБ калгасная ЗЯМЛЯ і МАЁМАСЦЬ перайшлі да феремескай гаспадаркі.
…Асэнсоўваючы шмалікія нягоды і пастаянны ўціск, які даводзілася цярпець Міхаілу Шрубу з боку мясцовых улад, нальга не здзіўляцца жыццёвай стойкасці гэтага чалавека, яго настойлівасці ў дасягненні пастаўленнай мэты. І адкуль толькі ў яго бяруцца сілы, каб так доўга і настойліва змагацца з “ветранамі мельніцамі”? Рам з тым, ні на хвіліну не пакідае галаву думка: а навошта чыноўнікам перашкаджаць фермеру рабіць сваю ДОБРУЮ СПРАВУ?” (с.221- 223)
Гэта цытата з кнігі дэлегата Усебеларускага сходу СЬВЯДОМАЙ інтэлегенцыі (2003г.) вучонага-эканаміста і публіцыста, акадэміка НАН Беларусі, доктар эканамічных навук Генадзя Лыча “Трагедыя беларускага сялянства” выд-ва Мінскага ін-та кіравання. 2003 год.
Так гэта трагедыя але не сялянства бо тых хто шляхам празрыстага, свабоднага і дэмакратычнага галасавання АДМОВІЎСЯ АД ЗЯМЛІ І МАЁМАСЦІ называюцца як заўгодна толькі не сялянамі.
и т.д...