На сённяшні дзень у Беларусі не існуе добра арганізаваных нацыянальна-патрыятычных сілаў. Існуюць толькі асобы ці невялічкія групы. Нацыянальна-патрыятычныя сілы, якія б стаялі на абароне беларусаў – гэта вельмі непажаданыя сілы для тых, хто імкнецца захаваць беларускі народ ў рабскіх ланцугах. Да такіх сілам будзе заўсёды пільная увага з усіх бакоў, і найпеш з боку нашых ворагаў (а хіба ж не ворагі тыя, хто імкнецца захаваць нас як рабоў?), якія будуць імкнуцца знішчыць сапраўдных беларускіх патрыётаў, дэмакратаў. Гэта ёсьць барацьба, а сілы няроўныя. Для такой барацьбы патрэбныя ваяры, пры тым — інтэлектуалы. Для такой барацьбы патрэбная арганізацыя з дакладнымі прынцыпамі і жорсткай дысцыплінай. Інакш нічога не атрымаецца. Для такой барацьбы у першую чаргу патрэбна адраджаць шляхту і шляхецкія інстытуты.

Чаму шляхту?

Шляхта заўсёды займала патрыятычную пазыцыю і кіраўнічае становішча ва ўсіх галінах дзейнасьці. Яна змагалася заўсёды за адраджэнне беларускай дзяржавы, ўзгадайце шляхецкія паўстанні – 1794, 1831, 1863 гг. Абарона краіны – гэта быў абавязак беларуска-літвінскай шляхты, яна мела значны уплыў на развіцьцё культуры і сацыяльна-эканамічнае жыцьцё. Шляхта займалася усталяваннем хрысціянскіх і агульналюдскіх каштоўнасцяў. Яна не мела комплексу непаўнавартасці і выступала з годнасцю, з гонарам і з незалежніцкіх патрыятычных пазыцыяў, мела свае правы, прывілеі і абавязкі (найперш, бараніць радзіму).

Якія прычыны для адраджэння шляхецкага стану?:

1. Маральны бруд ў грамадстве.

2. Фізічнае выміранне народу.

3. Каланізацыя краіны.

4. Пагроза рабавання маёмасці беларускага народу.

5. Непаўнавартасць насельніцтва. Яго правінцыйнасць, закамплексаванасць.

6. Здзеклівыя адносіны з боку сусветнага грамадства (клеймы – “развіваючаяся краіна”, “сфера уплыву”).

З усім гэтым негатывам, які пагражае фізічнаму існаванню беларускага народу, можа справіцца шляхта.

Я вельмі добра разумею тых, хто прачытаў гэтыя радкі і заўхмыляўся, але я вельмі шкадую іх, што яны такія недаразвітыя. Для даведкі тых, хто смяецца: шляхта існавала да 1917 года. Да 1917 года існавалі вайсковыя шляхецкія навучальныя установы, дзе выхоўвалася эліта. На этнічнай тэрыторыі беларусаў-літвінаў існавала ВКЛ, дзе рухавіком усяго прагрэсу была шляхта – гэта ёсць гістарычны падмурак для яе адраджэння. Сярод нашага насельніцтва жывуць тысячы грамадзянаў, якія з’яўляюцца нашчадкамі шляхецкіх радоў. І ў кожным родзе ёсць такія асобы, якімі проста нельга не ганарыцца [па законах генетыкі: абсалютная большасьць беларусаў-літвінаў – прамыя нашчадкі шляхты! Проста людзі гэтага не ўсведамляюць, яны ня ведаюць, што могуць ганарыцца сваімі продкамі, і што яны адзіныя сапраўдныя гаспадары сваёй беларуска-літвінскай зямлі! – Рэд.].

Не ведаць такіх продкаў, не ганарыцца імі – гэта сябе не паважаць. Напраўду, беларусы – генетычныя ўласнікі рысаў шляхецкага грамадства, спадчыннікі шляхецкага “генетычнага коду”. Шматлікія маральныя традыцыі былі закладзеныя шляхтай яшчэ ў старажытныя часы і яны дзейнічаюць аж па сёння. Высокія маральныя якасці шляхецкага грамадства вабяць людзей. Шляхта – гэта ёсць эліта, а грамадства, якое не мае эліты – нежыццяздольнае. Ужо ўчора патрэбна было правесці аб’яднаўчы сход нацыянальна-патрыятычных сілаў, а пазаўчора – арганізаваць венчурную групу.